Ochrona nietoperzy

Głównym celem utworzenia Rezerwatów „Nietoperek I" i Nietoperek II" jest ochrona zimowego siedliska nietoperzy (hibernakulum), w którym w okresie zimowym (od listopada do marca) hibernuje około 30 tysięcy nietoperzy należących do 12 gatun­ków z rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae) oraz jednej z nielicznych podziemnej kolonii rozrodczej nocka dużego.

Stanowisko to wykorzystywane jest przez 12 gatunków nietoperzy, w tym dwa wy­mienione w Polskiej czerwonej księdze zwierząt i cztery w załączniku II Dyrektywy Siedliskowej (nocek duży, nocek Bechsteina, nocek łydkowłosy i mopek).

Zgodnie z zaleceniami chiropterologów, najskuteczniejszą formą ochrony nietoperzy podczas przelotów nad drogami jest stawianie ekranów w formie ogrodzeń o wyso­kości co najmniej 4,0 m, zmuszających nietoperze do zwiększenia pułapu lotu i tym samym uniknięcia kolizji. Ekrany powinny być zlokalizowane możliwie najbliżej trasy przemiesz­czania się pojazdów, jednak w terenie płaskim nie dalej niż 5 - 6 m od krawędzi dro­gi. Zwiększa to znacznie skuteczność ich działania.
Mając na uwadze powyższe zalecenia i na podstawie analizy sytuacji w terenie oraz wykorzystania obserwacji chiropterologów przyjęto, że celowym jest zastosowanie zabezpieczeń w formie ogrodzeń w nastę­pujących miejscach.

Sumaryczna długość projektowanych ogrodzeń dla ochrony nietoperzy wynosi 5566 m. Ogrodzenia łączą się z ekranami akustycznymi, projektowanymi na tym Odcinku IV- długość sumaryczna wynosi 7498 m.